κροτέω

κροτ-έω, poet. [full] κορτέω Hsch., cf. ἀνακροτέω: ([etym.] κρότος):—

A make to rattle, of horses, ὄχεα κροτέοντες rattling them along, Il.15.453, cf. h.Ap.234.

II knock, strike,

λέβητας Hdt.6.58

;

θύρσῳ γῆν E.Ba. 188

;

τοῖς ἀγκῶσι τὰς πλευράς D.54.9

; τινα Plu.2.10d: sens. obsc., IG 12(7).414 (Amorgos, cf.

διακροτέω 1

):—[voice] Pass., to be beaten byrain, Ael. NA16.17.

2 clap in sign of applause, κ. τὰς χεῖρας, τὼ χεῖρε, Hdt. 2.60, X.Cyr.8.4.12;

ταῖς χερσί Thphr.Char.19.10

: abs., applaud, X.Smp.9.4, D.21.226, etc.;

ἐν θεάτρῳ Thphr.Char.11.3

: c.acc.,

κ. τινά D.L.7.173

:—[voice] Pass., Arist.Po.1456a10 (sed leg. κρατεῖσθαι), Pl. Ax.368d, etc.;

τέλειος ῥήτωρ καὶ κεκροτημένος Phld.Rh.2.128

S.; παρὰ Ὁμήρῳ κεκρότηται τὰ σώφρονα συμπόσια are commended, Ath.5.182a (sed leg. <συγ>κεκρ.).

b also in sign of disapproval, Plu.2.533a.

3 κ. ὀδόντας gnash the teeth, Archil.Supp.2.9.

4 of a smith, hammer, weld together, Luc.Lex.9: metaph., in [voice] Pass., to be wrought,

κεκρότηται χρυσέα κρηπίς Pi.Fr.194

, cf. Lyc.888: hence ἐξ ἀπάτας κεκροτημένοι ἄνδρες one mass of trickery, Theoc.15.49; εὐθὺς τὸ πρῆγμα κροτείσθω 'strike while the iron is hot', AP10.20 ([place name] Adaeus).

5 rattle, clash,

χαλκώματα Plu.2.944b

: c. dat., κ. ὀστράκοις καὶ ψήφοις make a rattling noise with them, in order to collect a swarm of bees, Arist.HA627a16;

κ. κυμβάλοις Luc.Alex.9

; satirically, ἡ τοῖς ὀστράκοις κροτοῦσα [Μοῦσ' Εὐριπίδου] Ar.Ra.1306, cf. Ael.NA2.11.

6 strike the woof home with the weaver's sley, σινδόνες λίαν κεκροτημέναι close-woven, Str.15.1.67.